Saturday, August 8, 2009

Introduction a interlingua


(Languages of this post: Interlingua, Spanish, Portuguese, English)


Existe duo linguas auxiliar con le nomine de interlingua. Un es le interlingua de Giuseppe Peano, melio cognoscite como “Latino sine Flexione (“latino sin flexiones”), e le altere le interlingua de IALA.

Le interlingua de IALA (in anglese the International Auxiliary Language Association) es un lingua disveloppate per linguistas professional con le objectivo de esser utilisate como lingua auxiliar in le communicationes international. Illo esseva create in 1951.

Assi como le vocabulario del esperanto esseva prendite de linguas romanic, Germanic, y slave, deformante multe parolas o inventante alteres nove, le vocabulario de interlingua se prendeva del latino, del principal linguas romanic, del anglese, e, in in minor grado, del germano e del russo.

Le grammatica de interlingua se inspirava in parte del grammatica anglese, ma multo plus simplificate. Interlingua essaya a esser le “essentia commun” de omne le linguas europee, e un version moderne de lo que le latino esseva in le antiquitate.

Le grammatica e le vocabulario de interlingua se publicava in 1951, post plus que vinti annos de studios e travalios realisate per le IALA. Alexander Gode esseva un del prime initiatores de iste effortio. Ille publicava un grammatica detaliate, un dictionario interlingua-anglese, e un libro introductori, “Interlingua a prime vista”.

Le interlingua de IALA pode esser comprendite immediatemente, sin le necessitate de haber lo studiate, per omne le parlantes de linguas romanic e anque, in grande medida, per le anglophonos. Isto face que interlingua sia le lingua auxiliar que le major numero de gente del mundo pote comprender, desde que se calcula que le linguas romanic (espaniol, francese, portugese, italiano, etc) ha unes 1.000 milliones de parlantes, a los que on deberea adder le usatores del anglese.

Interlingua ha sequitores in multe paises como le Statos Unite, le Brasil, le Paises Basse, Russia, Italia, Francia, Polonia, Bulgaria, y specialmente, in le paises scandinave, ubi se ha cultivate multo su uso, e il ha diverse paginas web dedicate a interlingua.

Iste dies, interlingua, como lingua vivente, continua a crescer e a adaptar se al cambios e avantiamentos del societate, e ultra le vocabulario prendite del latino classic in le version original de Gode, interlingua include un vocabulario romanic modern. Pro exemplo “emer” (comprar) se ha reimplaciate per “comprar”. Tal modernisation systematic ha producite lo que on pote appellar un dialecto panromanic contemporanee.

---

Introducción a interlingua

Existen dos lenguas auxiliares con el nombre de interlingua. Una es la Interlingua de Giuseppe Peano, más conocida como Latino sine Flexione (”latín sin declinaciones”), y la otra la Interlingua de IALA.

La Interlingua de IALA, siglas en inglés de la Asociación de la Lengua Auxiliar Internacional, es una lengua desarrollada por lingüistas profesionales con el objetivo de ser utilizada como lengua auxiliar en las comunicaciones internacionales. Fue publicada en 1951.

Así como el vocabulario del Esperanto fue tomado de lenguas romances, germánicas, y eslavas, pero deformando muchas palabras o inventando otras nuevas, el vocabulario de Interlingua se tomó del latín, de las principales lenguas romances, del ingles y, en menor medida, del alemán y del ruso.

La gramática de interlingua se inspiró en parte en la gramática inglesa, pero mucho más simplificada. Interlingua trata de ser “la essencia común” de todas las lenguas europeas, y una versión moderna de lo que el latín fue en la antigüedad.

La gramática y el vocabulario de Interlingua se completó en 1951, después de más de veinte años de estudios y trabajos llevados a cabo por la IALA. Alexander Gode fue uno de los primeros iniciadores de este esfuerzo. Publicó una gramática detallada, un diccionario interlingua-inglés y un libro introductorio, “Interlingua a prime vista”.

La interlingua de IALA puede ser comprendida inmediatamente, sin necesidad de haberla estudiado nunca, por todos los hablantes de lenguas románicas y también, en gran medida, por los anglófonos. Esto hace que Interlingua sea la lengua auxiliar que más gente puede entender en el mundo, ya que se calcula que las lenguas románicas (español, francés, portugués, italiano, etc.) tienen unos 1.000 millones de hablantes a los que habría que sumar los hablantes del inglés.

Interlingua tiene seguidores en muchos países como los Estados Unidos., Brasil, los Países Bajos, Rusia, Italia, Francia, Polonia, Bulgaria y, especialmente, en los países escandinavos, donde se ha cultivado mucho su uso, y hay diversas páginas web dedicadas a Interlingua.

Hoy en día, interlingua, como lengua viva, sigue creciendo y adaptándose a los cambios y avances de la sociedad; y además del vocabulario tomado del latín clásico en la versión original de Gode, interlingua incluye un vocabulario romance moderno. Por ejemplo emer (comprar) se ha reemplazado por “comprar”. Tal modernización sistemática ha producido lo que se puede llamar un dialecto panrománico contemporáneo.

---

Introdução á Interlingua

Existem duas línguas auxiliares com o nome "interlíngua." Uma é a Interlíngua de Giuseppe Peano, mais conhecido como "Latino sine flexione ("Latim sem flexões), e a outra é a Interlíngua de IALA.

A Interlíngua da IALA (International Auxiliary Language Association) é uma língua desenvolvida por linguistas profissionais para ser utilizada como uma língua auxiliar na comunicação internacional. Foi publicada em 1951.

Assim como o vocabulário do esperanto foi tomada a partir da românicas, germânicas e eslavas línguas, com muitas palavras terem sido deformadas e outras inventadas a partir do zero, o vocabulário de interlíngua foi tomada a partir de latim, das principais línguas românicas, do inglês, e, em menor escala, do alemão e russo.

A gramática de interlíngua foi inspirado em parte pela gramática inglesa, mas com uma maior simplificação. Interlíngua tenta ser,a "essência comum" de todas as línguas europeias, e uma versão moderna do que o latim era para o mundo antigo.

A gramática e vocabulário de interlíngua foram finalizados em 1951 depois de mais de vinte anos de estudo e de trabalho realizado pelo IALA. Alexander Göde foi uma das primeiras pessoas a realizar este projecto. Ele publicou umao gramática detalhada, um dicionário de interlíngua-inglês e um livro introdutório, "Interlingua a prime vista”.

A interlíngua de IALA pode ser compreendida imediatamente, sem a necessidade de estudo prévio, por todos aqueles que falam uma língua românica e também, em grande medida, por anglófonos. Assim, interlingua é a língua auxiliar que o maior número de pessoas no mundo pode compreender imediatamente sem estudo previo. É calculado que as línguas românicas (Espanhol, Francês, Português, Italiano, etc) têm cerca de um bilhão usadores, para além dos usadores do inglês.

Interlíngua tem seguidores em muitos países, como Estados Unidos, Brasil, Holanda, Rússia, Itália, França, Polónia, Bulgária, e especialmente os países escandinavos, onde a sua utilização tem sido muito cultivada, e há várias páginas no Web dedicadas à Interlingua.

Interlingua Hoje, como uma língua viva, continua a crescer e a adaptar-se às mudanças e avanços na sociedade; e para além do vocabulário clássico latim da versão original de Gode, interlingua tem um moderno vocabulário românico. Por exemplo Emer (comprar), foi substituído por "comprar". Essa sistemática modernização tem producido o que pode ser chamado um dialeto pan-românico contemporâneo.

---

Introduction to Interlingua

There are two auxiliary languages with the name “Interlingua.” One is the Interlingua of Giuseppe Peano, better known as “Latino sine flexione (“Latin without inflections), and the other is the Interlingua of IALA.

The Interlingua of IALA (International Auxiliary Language Association) is a language developed by professional linguists to be used as an auxiliary language in international communication. It was published in 1951.

Just as the vocabulary of Esperanto was taken from the Romance, Germanic, and Slavic languages, with many words having been deformed and others invented from scratch, the vocabulary of Interlingua was taken from Latin, from the principal Romance languages, from English, and, to a smaller extent, from German and Russian.

The grammar of Interlingua was inspired in part from English grammar, but with greater simplifications. Interlingua tries to be the “common essence” of all the European languages, and a modern version of what Latin was in the ancient world.

The grammar and vocabulary of Interlingua were finalized in 1951 after more than twenty years of study and work undertaken by IALA. Alexander Gode was one of the first people to undertake this project. He published a detailed grammar, a dictionary of Interllingua-English, and an introductory book, “Interlingua a prime Vista.”

The Interlingua of IALA can be understood immediately, without the need for previous study, by all those speaking the Romance language and also, to a considerable extent, by English speakers. This makes Interlingua Interlingua the auxiliary language that the greatest number of people in the world can understand, sinc it is calculated that the Romance languages (Spanish, French, Portuguese, Italiano, etc.) have about one billion speakers, in addition to speakers of English.

Interlingua has followers in many countries, such as the United States, Brazil, the Netherlands, Russia, Italy, France, Poland, Bulgary, and especially the Scandinavian countries, where its use has been highly cultivated, and there are various web pages dedicated to Interlingua.

Today Interlingua, as a living language, continues to grow and adapting itself to changes and advances in society; and besides the vocabulary taken from classical Latin in Gode’s original version, Interlingua has a modern Romance vocabulary. For exemplo emer(comprar) has been replaced by “comprar.” Such systematic modernization has producied what can be called a contemporary pan-Romance dialect.

No comments: